• ZDALNE NAUCZANIE , JAK MOGĘ POMÓC SWOJEMU DZIECKU?

        • Dziecko znalazło się w trudnej sytuacji nauczania zdalnego.

          Edukacja zdalna zaburza normalny cykl edukacji w szkole, gdzie wszystko było

          uporządkowane, harmonijne oraz przebiegało wedle planu.

          Dziecko, które uczy się w domu potrzebuje namiastki, aby środowisko rodzinne/

          domowe stało się uporządkowanym światem w którym będzie czuło się:

          -bezpiecznie

          -będzie miało warunki do nauki

          -będzie wiedziało jak radzić sobie w trudnej sytuacji

          -będzie wiedziało do kogo zwrócić się o pomoc w razie wystąpienia problemu

          Rodzic w trakcie nauczania zdalnego pełni kluczową rolę, dlatego ważne jest

          zrozumienie trudności jakie mogą wystąpić w związku z zaistniałą sytuacją. Istotne

          jest, aby również w tym okresie zadbać o siebie (swoje samopoczucie, swój komfort

          psychiczny).

          Dotychczas to nauczyciele i rówieśnicy uczestniczyli w środowisku dziecka i szybko

          mogli zaobserwować trudności dziecka z którymi się zmaga.

          Teraz możliwości nauczycieli są ograniczone, dlatego ważne jest, aby rodzic starał

          się być na bieżąco ze sprawami dziecka, jego zmaganiami oraz życiem szkolnym.

          Oczywiście jest to ważne przez cały rok szkolny, ale w okresie nauczania zdalnego

          szczególnie ważne. Miejsce do nauki jest istotne i ułatwia proces edukacji.

          Kluczowe jest:

          -ustalenie z dzieckiem rytmu dnia (kiedy je śniadanie, co robi podczas przerwy)

          -postawa wobec ocen i zadań (podkreślenie, że nauczanie zdalne jest tak samo ważne

          jak nauczanie w szkole)

          -kontrolowanie samopoczucia ucznia, rozmowa o trudnościach, obawach, lękach,

          motywacji

          -bycie w stałym kontakcie z wychowawcą, gdy rodzic zobaczy coś niepokojącego

           

          Miejsce do nauki jest istotne i ułatwia proces edukacji.

           

          Powinno być:

          - wydzielona przestrzeń na miejsce do  nauki (biurko, stół)

          -zachowanie porządku jak w ławce szkolnej (by miejsce do nauki było tylko

          miejscem do nauki)

          -zapewnienie dziecku właściwego siedzenia

          -odłączenie od wszelkich rozpraszaczy (w tle nie powinno słychać telewizora czy innych urządzeń, które zakłócają ciszę)

           

          Nie powinno być:

          - hałas w miejscu, gdzie uczeń się uczy

          -miejsce do nauki w ciągłym chaosie,  bałaganie, ze stertą innych rzeczy

          -telefon komórkowy w zasięgu wzroku  dziecka z przychodzącymi połączeniami,

          komunikatami

          -uczestniczenie w lekcji z łóżka (pobudka kilka minut przed rozpoczęciem lekcji)

           

          Miejsce do nauki jest istotne i ułatwia proces edukacji.

          Kluczowe jest:

          -ustalenie z dzieckiem rytmu dnia (kiedy je śniadanie, co robi podczas przerwy)

          -postawa wobec ocen i zadań (podkreślenie, że nauczanie zdalne jest tak samo ważne

          jak nauczanie w szkole)

          -kontrolowanie samopoczucia ucznia, rozmowa o trudnościach, obawach, lękach,

          motywacji

          -bycie w stałym kontakcie z wychowawcą, gdy rodzic zobaczy coś niepokojącego

           

          Ważne jest także, aby Rodzice zadbali o swoją kondycję psychiczną.

          Warto przyjrzeć się:

          -swojemu samopoczuciu, nastrojowi oraz wpływie pandemii na stan

          -czy otrzymuję/ą wystarczającą pomoc?

          -czy wiem do kogo się zwrócić po pomoc w razie wystąpienia problemu?

          -jakie mam podejście do oferowanej pomocy przez różnorodne instytucje?

          Jak można wspierać dziecko w tym trudnym czasie?

           

          Wspólne wspieranie się

          Warto wziąć pod uwagę swoje możliwości, gdy w okresie przedłużającej się pandemii wiele rzeczy uległo zmianie. Nie należy ignorować problemu albo bagatelizować go. Przedłużający się okres nauki zdalnej może budzić wiele negatywnych emocji (np. frustrację, złość, lęk, obawę). Spróbuj porozmawiać o tym z dzieckiem.

          Dom w trakcie pandemii

          Dom w trakcie pandemii jest przestrzenią w której człowiek spędza więcej swojego czasu niż zazwyczaj. To taki moment, że dom stanowi bezpieczną ostoję. Dokonajcie zmian, które sprawią, że dom stanie się miejscem przyjaznym, a przy tym będzie uporządkowany. Warto rozmawiać o tym co pandemia przyniosła nowego, innego, co zmieniła, co zabrała, co dała, co zostawiła. Niech obecna pandemia nie będzie tematem na który nie ma miejscu w domu i o którym nie mówi się.

          Zadbaj o siebie

          Pamiętaj, że jeśli zmagasz się z problemem i czujesz się równie przygnębiony/a sytuacją masz prawo szukać pomocy u specjalisty. Warto w tym czasie porozmawiać z kimś, kto będzie potrafił udzielić profesjonalnej pomocy: psychologodbędzie konsultacje, psychoterapeuta-poprowadzi terapię, psychiatra-przepisze leki oraz udzieli wsparcia w aspekcie medycznym

          Przeorganizowanie celów

          Okres pandemii jest czasem nietypowym, nieplanowanym. Cele, które mieliśmy stworzone przed nastaniem pandemii nie zostaną zrealizowane albo będą zrealizowane z opóźnieniem. Warto wtedy stworzyć nowe cele, które będą adekwatne do trudnego czasu. Mogą być również takie cele, które uwzględnią potrzeby budżetowe . Te cele pojawiły się, gdy wystąpił okres pandemii.

           

           

          Co jako rodzic mogę zrobić, gdy wystąpi problem u mojego dziecka?

           -porozmawiać z dzieckiem (znaleźć przyczynę, stworzyć plan działania)

           -skontaktować się z wychowawcą lub pedagogiem szkolnym i przedstawić dany problem

           -skontaktować się z psychologiem/pedagogiem w regionie (wiele poradni psychologiczno-pedagogicznych udostępnia specjalne dyżury pomocy na czas pandemii)

           - https://800100100.pl/dla-rodzicow 800 100 100 (telefon wsparcia dla rodziców i nauczycieli)

           -przeorganizować życie rodzinne (poniżej wytłumaczenie)

          Przeorganizowanie życia rodzinnego w trakcie pandemii

          Dziecko w trakcie edukacji zdalnej pozbawione jest ruchu. Warto organizować wspólne wyjścia, zachęcać do wyjść, do aktywności w miejsca, gdzie jest to dozwolone z zachowaniem środków ostrożności

          Rozmawiajcie o emocjach, uczuciach, trudnościach, braku motywacji. Nie ma złotego środka na obecną sytuację. Dziecko w dużej części musi „przetrwać” tak jak i rodzice i pedagodzy. Mówcie głośno co czujecie, zapisujcie, rysujcie. Jeśli nigdy nie było to normą-niech w tym czasie będzie.

          „Najdziwniejsze pomysły rodzą często niespodziewane efekty”. Stwórzcie skrzynkę problemów, kartki zmartwień na lodówce czy „Koronawirusowy pamiętnik”. Czasy, które nastały są dziwne, dlatego mogą wymagać różnych pomysłów.

          Stwórzcie „Plan nauki zdalnej”. Niech dziecko określi co mu przeszkadza, co chce zmienić, co sprawia mu największą trudność. Warto zbudować domową naukę zdalną.

           

          Nauka zdalna co się dzieje z moim dzieckiem?

          - brak motywacji

          - brak chęci do uczenia się w domu

          - niechęć do siedzenia w domu

          - tęsknota za normalnością

          WSKAZÓWKI:

           -poprawa samopoczucia (wszelkie problemy związane z nauczaniem zdalnym są skutkami obecnej trudnej sytuacji)

           -jeśli nie czuję się na siłach pomóc samodzielnie-kieruję się do wychowawcy lub specjalisty -problem traktuję jako wyzwanie dla całej rodziny (nie obarczam tylko dziecka, a w miarę możliwości staramy się jako rodzina ustalić jak wspólnie możemy sobie pomóc)

          -pandemia ma prawo przynieść trudności i wyzwania (dlatego warto nie zmniejszać skali problemu czy też lekceważyć go)