Nasz region ma bardzo ciekawą historię, przez wieki należał do różnych państw. Był polski, czeski, habsburski, pruski, etc.  Przede wszystkim jednak żyli tu ludzie, którzy zachwycali się pięknem tej okolicy i tworzyli ją sobie poddaną. To piękno, wspólne korzenie i historię starali się odkryć uczniowie ze szkół podstawowych w Kowarach (SP1) i Svobody. W ramach polsko-czeskiej wymiany „Śladami przodków” szukaliśmy wspólnych korzeni, odkrywaliśmy ile nas łączy. Granica ustanowiona między naszymi państwami jest barierą tylko i wyłącznie administracyjną, a ludzie, jeśli maja otwarte serca, wszędzie znajdą przyjaciół. Tego owocnie dowiedli uczniowie w czasie tych kilku dni wspólnych zajęć, zabawy i przede wszystkim nawiązywania nowych kontaktów. Potrafiliśmy zmierzyć się ze stereotypami, zanurzyć w kulturze, sztuce i życiu codziennym naszych, wspólnych przecież, przodków.

To nasze poznawanie rozpoczęliśmy w poniedziałek 3 kwietnia od wspólnej kolacji, później mogliśmy się nieco lepiej poznać przełamując nieśmiałość w trakcie zabaw integracyjnych, gdzie mogliśmy pokazać i opowiedzieć o tym co lubimy, co nas bawi i śmieszy. Prezentowaliśmy to na forum wśród śmiechów i małych nieporozumień językowych.  Następnego dnia przybliżyliśmy sobie wspólne korzenie wysłuchując i oglądając prezentację o Piastach. Odkrywaliśmy  podobieństwo języka, kultury i naszych legend.  Mimo nieco niesprzyjającej pogody mieliśmy okazję podziwiać pałac i park w Bukowcu, gdzie nasz przewodnik opowiadał o wielkiej miłości, która doprowadziła do powstania tego pięknego obiektu. W czasie spaceru wzięliśmy udział w zajęciach plastycznych – rysowaliśmy węglem pejzaże parku w Bukowcu. Na świeżym powietrzu, wśród tak pięknej przyrody obudziły się w niektórych z nas prawdziwe talenty plastyczne!

Po obiedzie w grupach mieszanych tworzyliśmy karty do słownika polsko – czeskiego. Dużo radości sprawiło wszystkim odkrywanie różnic  i podobieństw, oraz że niektóre wyrazy mogą się wydać mylące (np. jagody)!

Kolejnego dnia pojechaliśmy na wycieczkę do Chełmska Śląskiego gdzie uczestniczyliśmy w warsztatach tkackich. Ogromna wiedza i entuzjazm p. prowadzącej oraz bardzo twórcze zajęcia zachwyciły wszystkich uczestników. Mogliśmy poznać historię tkactwa w tym rejonie i sami spróbować naszych sił w tym trudnym rzemiośle. Własnoręcznie wykonane woreczki będą z pewnością miłą pamiątką z wymiany. Później pojechaliśmy do Jeleniej Góry, gdzie w Muzeum Karkonoskim mogliśmy zobaczyć jak żyli ludzie na tych terenach kilkaset lat temu. Tak owocny dzień zakończyliśmy wspólną nauką tańców narodowych. Poznaliśmy poloneza i polkę. Było tak cudownie, że 2 godziny minęły szybciutko i nawet nie spostrzegliśmy się, że jesteśmy prawie profesjonalnym tancerzami.

Wieczorami (w tajemnicy przed 2 grupą) wszyscy trenowali pokazy artystyczne, gdyż w czwartek obie grupy językowe miały się zaprezentować przed uczniami i gronem pedagogicznym SP1 w Kowarach, Postanowiliśmy, że na zakończenie wspólnie odtańczymy polkę.

No i wreszcie nadszedł ten dzień! Podekscytowanie sięgało zenitu. Wszyscy byli niepewni, w głowach błąkały się pytania: czy nam się uda, czy się spodoba? Najpierw jednak dla ostudzenia emocji i większego zachwycenia się rejonem pojechaliśmy  do kowarskiego Parku Miniatur. To niezwykłe miejsce pozwoliło w lepszy sposób poznać zabytki Dolnego Śląska, szczególnie Doliny Pałaców i Ogrodów.  No i później wizyta w szkole. Kowarscy uczniowie wracali do siebie, a czescy mogli zobaczyć jak wygląda nasza szkoła. Występy wzbudziły wielki entuzjazm zgromadzonych widzów, a wspólnie odtańczona polka wywołała gromkie brawa tak, że musieliśmy bisować! To było wspaniałe!!

Po powrocie do ośrodka czekały nas jeszcze zajęcia komputerowe z geolokacji. Mogliśmy poznać działanie programu, w którym zapisuje się przebyte trasy. Można tam dodać zdjęcia i zrobić dziennik – pamiętnik z wycieczki, wyjazdu. W czasie gdy my zgłębialiśmy tajniki tej wiedzy nasi opiekunowie przygotowali w świetlicy wernisaż prac. Wywieszono nasze rysunki węglem, karty słowniczkowe, wystawiono wykonane w Chełmsku woreczki. Była to dla nas wielka niespodzianka, szczególnie, że przybyli na ten wernisaż rodzice, nauczycieli i dyrekcja SP1 w Kowarach. Ale byliśmy dumni z możliwości prezentacji swoich talentów.

Po kolacji spotkaliśmy się w świetlicy na wieczornicy przy gitarze. Śpiewaliśmy piosenki i cieszyliśmy się ostatnimi chwilami spędzanymi razem. Było bajecznie!

No i nadszedł dzień pożegnania. Wszystkim było smutno, że musimy się rozstać. Całe szczęście kolejne spotkanie już za kilka miesięcy!

tekst: Katarzyna Bogusławska

Projekt „ Śladami przodków” Nr. Cz. 11.4.120/0.0/0.0/16_012/0000582/ERN/43 jest współfinansowany ze
środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego oraz środków
budżetu państwa za pośrednictwem Euroregionu Nysa